Een sector die in het voorjaar hard werd getroffen door de coronacrisis is de horeca en het toerisme. Wat gebeurde er allemaal toen ons land in maart op slot ging? Een interview met Stephan Stokkermans, directeur van Grand Hotel Huis ter Duin en voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland afdeling Noordwijk.
Wat dacht je toen bekend werd gemaakt dat alle horecagelegenheden de deuren moesten sluiten?
Stephan Stokkermans: “Dat kwam wel binnen. Toen premier Rutte op zondagmiddag om half zes zonder waarschuwing vooraf aankondigde dat binnen een half uur alles leeg moest zijn, zaten de restaurants vol. Dat was niet bepaald het momentum. Beter was geweest om ons tot twaalf uur ’s nachts de tijd te geven. Iedereen heeft het altijd over voedselverspilling, maar het gevolg hiervan was dat we al het eten konden weggooien. De communicatie was belabberd, al moet ik er wel aan toevoegen dat het beleid van het kabinet, gebaseerd op de eigen verantwoordelijkheid van de burger, over het algemeen niet verkeerd was vergeleken met andere landen.”
Wat betekende de lockdown voor Huis ter Duin?
“We zijn open gebleven. Sluiten kon niet vanwege de gasten in de omliggende appartementen. En we hebben gasten die hier voor langere tijd verblijven. Maar uiteindelijk kwam de bezetting niet boven de vijf procent. Achter de schermen hebben we in de tussentijd andere dingen gedaan, schilderwerk bijvoorbeeld en kamers opfrissen. En omdat je als ondernemer in kansen moet denken, hebben we een bezorgservice opgezet voor de mensen in de naastgelegen appartementen. Ook hebben we kamers aangeboden aan zorgorganisaties om mensen tijdelijk te huisvesten.”
Hoe is het nu?
“Na een week of acht begon de schoen wel te wringen, maar gelukkig werden de maatregelen toen geleidelijk versoepeld. Langzaam begon het weer te komen en sinds de lockdown op 1 juli is opgeheven, zijn we weer helemaal back in business. Maar nu al kun je concluderen dat het jaar voorbij is, want het verlies dat we hebben geleden, gaan we niet meer goedmaken, terwijl we van tevoren dachten dat 2020 een topjaar zou worden. In plaats daarvan is het een tobjaar geworden. Ik verwacht dat het wel twee jaar duurt voordat we weer op het oude niveau terug zijn.”
In hoeverre hielpen de steunmaatregelen van de overheid?
“Ik heb respect voor de snelheid waarmee dit is geregeld. Alleen de communicatie kon beter. Nu leek het of de staat de salarissen betaalde, terwijl een vergoeding van 90 procent van de loonkosten in werkelijkheid 60 procent was. Het was beter geweest als men gezegd had dat de helft van de omzet werd gecompenseerd.”
Zijn er horecabedrijven omgevallen in Noordwijk?
“Gelukkig zijn we in Noordwijk gezegend met het strand. Dat zorgt ervoor dat we niet alleen in het voorseizoen maar ook in de zomermaanden toeristen hebben. In het voorjaar wordt altijd het fundament gelegd voor de rest van het jaar. Die basis is weggeslagen, maar een mooie zomer kan iets compenseren. Tot nu toe zijn twee horecabedrijven gestopt, maar pas in het najaar weten we hoe erg het wordt.”
Wat heeft de horecasector zelf gedaan om de pijn te verzachten?
“We hebben onder andere een voorstel gedaan om de chalets op de recreatieparken en een deel van de hotelkamers eerder open te stellen. Wat in de Ikea’s en de supermarkten kan, kan ook in de horeca, was ons idee. De burgemeester van Noordwijk had wel begrip voor ons standpunt, maar door anderen in de veiligheidsregio werd onze sector als potentiële brandhaard beschouwd. Ik begrijp dat het lastig is. De crisis is ons allemaal overkomen, maar ik hoop dat hier lessen uit worden getrokken. De gezondheid is belangrijk maar de economie ook. De horeca – een belangrijke tak van sport in deze regio – heeft een hoge prijs betaald die lager had gekund. En dat geldt ook voor de keten van leveranciers in het verlengde hiervan, en voor de gemeente in de vorm van gemiste toeristenbelasting en parkeerinkomsten.”
Hoe is het met de congresmarkt, voor Noordwijk een belangrijke bron van inkomsten?
“Congressen die aanvankelijk naar het najaar waren doorgeschoven, zijn ook geannuleerd. Die komen nu op zijn vroegst pas in 2021. Dat komt omdat er geen goed spoorboekje was. Als er een plan was geweest waarmee we de congressen geleidelijk hadden kunnen opschalen met steeds honderd bezoekers erbij, was er vertrouwen gecreëerd in de markt. In andere regio’s en in het buitenland ging men hier coulanter mee om dan in onze veiligheidsregio. Dat zorgt toch wel voor een ongemakkelijk gevoel.”
Tot slot: heeft de coronacrisis ook nog iets goeds gebracht?
“Bij ons eigen hotel heeft de coronacrisis voor een versnelde uitrol van onze strategie gezorgd. Door de nadruk te leggen op Noordwijk als kuuroord kunnen we het leisure-seizoen verlengen. Ook lokaal willen we een nog prominentere rol krijgen, bijvoorbeeld met events die minder massaal zijn, met bijvoorbeeld 150 bezoekers in plaats van honderden mensen. Die route waren we al ingeslagen om minder afhankelijk te zijn. Sinds corona zijn we hier noodgedwongen intensiever mee aan de slag gegaan.”
“In zijn algemeenheid is de band met het lokale bestuur en andere maatschappelijke stakeholders verstevigd, doordat we met elkaar naar oplossingen hebben gezocht. Ook de leden van Koninklijke Horeca Nederland in Noordwijk en de leden van de ondernemersverenigingen in Noordwijk en Noordwijkerhout hebben ontdekt dat onderlinge samenwerking echt noodzakelijk is. We zijn hierdoor meer naar elkaar toegegroeid.”
