Legal & Finance

Tekortschieten en in gebreke stellen: Wat zijn de spelregels?

Redactie 30 april 2019 4 minuten leestijd

Overkomt het u wel eens dat uw contractspartner niet onberispelijk presteert en zich niet verbetert na mondeling erop aangesproken te zijn? Vast wel. En is het u weleens gebeurd dat u dacht “aan het einde van het werk, dien ik een schadeclaim in” en dat uw rechtsbijstandsverlener dan zegt dat u uw schade niet kunt verhalen? Een goede ingebrekestelling had kunnen helpen.

Tekortschieten: wie moet wat doen?
Aan het begin van een samenwerking zijn partijen vaak goedgemutst en vol goede moed om van hun project een succes te maken. In 99 van de 100 gevallen blijven partijen die goede vibe houden en wordt het project het bedoelde succes. In die ene procent waarin het misgaat, is het oppassen geblazen. De rechtspraak is namelijk erg streng. De eerste stap die gezet moet worden, is vaststellen of de partij aan wie een verwijt wordt gemaakt, tekort is geschoten in de nakoming van zijn verplichtingen. Dit stellen partijen vast door in het contract dat zij hebben gesloten te kijken wie wat had moeten doen en of dat gebeurd is. Dat klinkt makkelijk zat. Maar wat als je geen schriftelijke overeenkomst hebt en het mondeling alleen eens bent geworden over de prijs en “ongeveer wat moet gebeuren”? In dat geval kan aanvulling plaatsvinden door de wet toe te passen en leegtes in het contract in te vullen met de redelijkheid en billijkheid. Voorwaar geen gemakkelijke exercitie. Tip 1 is dan ook: leg alles vast. Wie schrijft, die blijft!

Ingebrekestelling: een must!
Als is vastgesteld dat de tekortschietende partij niet deugdelijk heeft gepresteerd, bent u er niet. U zult die partij daarop moeten aanspreken. Dat aanspreken mag niet met de mantel der liefde. Nee, de rechtspraak eist op dit punt dat man en paard ondubbelzinnig worden genoemd. De schuldeiser moet een ingebreke-stelling sturen: een schriftelijke mededeling waarin hij de tekortschietende partij meldt, wat er mis is en welke concrete maatregelen binnen welke concrete termijn moeten worden ge-nomen. Druk u daarbij niet uit in vaagheden. Met termen als “zo snel mogelijk” of “met gezwinde spoed” komt u er niet. Het moet concreter: “U heeft mijn fiets niet goed gerepareerd. De lamp doet het nog steeds niet. Ik sommeer u de lamp binnen twee weken na dagtekening van deze brief te repareren. Dit is een ingebrekestelling.” Inderdaad: zo streng moet het. Als de tekortschietende partij vervolgens nog niet presteert, verkeert zij in verzuim en moet zij in beginsel schade betalen. Als u dat niet doet, is het risico levensgroot dat de rechter later oordeelt dat u geen aanspraak hebt op schade-vergoeding omdat de tekortschietende partij niet in verzuim verkeerde. Laat het er dus niet op aankomen.

Tips
Wat leert het vorenstaande? De hoofdregel: wie schrijft, die blijft! Dit komt in tweevoud naar buiten. Tip 1: schrijf een duidelijk contract met heldere verplichtingen. Benoem wie wat wanneer moet doen. Tip 2: als het misgaat, bedek dat niet met de mantel der liefde, maar schrijf een duidelijke ingebrekestelling. Benoem daarin wie welke prestatie wanneer moet verrichten. Want dan gaat het ook in die ene procent van de gevallen waarin het project niet loopt, uiteindelijk toch goedkomen.

JAN SPANJAARD
Advocaat
La Gro Geelkerken Advocaten
www.lagrogeelkerken.nl