Ruim een halve eeuw geleden, toen de televisie nog maar kort bestond, lieten velen zich via die kijkbuis informeren over de beste vakantiebestemmingen. Er bestond maar één kanaal, waarop Doctor L. van Egeraat in het zwart-wit voor de VARA, als een soort dominee verkondigde waar we naartoe moesten.
Hij publiceerde ook over buitenlandse reizen, met zalvende teksten als: ‘Kent gij het land?’ De titel: ‘Doctor’ had hij echter te danken aan zijn promotie in de economie. Hij ging zelf namelijk nooit op reis, behalve naar Vlaanderen, of eenmaal per jaar naar Wallis (Zwitserland). Men verweet hem plagiaat, omdat hij veel feiten en foto’s uit bestaande reisgidsen zou overnemen en met behulp van correspondenten over hem
onbekende landen schreef. Zo prees hij de mooiste vakantiestekken aan. Merkwaardig genoeg liep hij, in tegenstelling hiermee, voorop in de tijd, door te waarschuwen voor de milieugevolgen van het internationale massatoerisme. Toch heeft hij de Nederlanders leren reizen. Ook mijn ouders volgden zijn adviezen subiet op. Als eerste in voornoemd Wallis, maar ook bijvoorbeeld Ailefroide, in de Hautes Alpes van Zuidoost-Frankrijk, zouden wij volgens hem de grootste kans op mooi weer beleven. Dat advies had wel tot gevolg dat wij daar twee opvolgende jaren gewoon met onze tenten zijn weggedreven en ik voorgoed een hekel aan kamperen heb opgedaan. Dit dan wel in combinatie met mijn ergernis aan altijd zand in het eten en smerige collectieve douches en toiletten.
De tijden zijn veranderd, de meest uitheemse oorden zijn betaalbaar en bereikbaar geworden. Wat dacht u van de koraalriffen en witte zandstranden aan de oceaan bij Mauritius? Of een klimtocht op de Mount Everest in Nepal, op de grens met Tibet. Of een voettocht met bepakking door Tibet zelf, temidden van de gemzen, adelaars en bergmarmotten? Bali en Indonesië zijn zo langzamerhand te gewoon voor ons geworden. Vietnam daarentegen is nog ‘hot’. Het is één van de dertien meestbevolkte landen ter wereld, met drie klimaten (tropisch, regen en winter). Suriname is alleen al interessant door de lange kolonialistische historie die we daarmee hebben. Evenals onze Caribische eilanden Aruba en Curaçao, maar die zijn ook al weer teveel gemeengoed geworden. Nee, dan naar Antartcica rond de Zuidpool, met een minimum temperatuur van -93,2 graden de koudste plek op aarde. Of Nieuw-Zeeland, door de prachtige flora en fauna één van de mooiste landen.
Toch hoef je het, zeker als je in de Randstad woont, helemaal niet zo ver te zoeken om een paar weken fun te hebben. Sterker, hier bestaat nog genoeg groen en is, relatief gezien, op fietsafstand veel meer diversiteit aanwezig dan in die exotische oorden. Landgoederen, stranden, bossen, water, alles is in de nabijheid. In het voorjaar kun je door de bollenvelden fietsen en via de duinen op het strand, van de zee en een cocktail genieten. Prachtig ook die pasgeboren lammetjes die je zich in het weiland ziet proberen op te richten. Wanneer het warmer wordt, kunnen we per sloep door het oer-Hollandse cultuurlandschap ‘Het Groene Hart’, langs de meest idyllische plekjes als Woubrugge en Warmond, met minstens hetzelfde vertier als Giethoorn. Op de mooiste lunchlocaties kun je daar aanmeren. Wat verder te denken van de recente Karel Appel-tentoonstelling in het Gemeentemuseum Den Haag, ‘Beelden in Leiden’ aan de Hooglandse Kerkgracht en een bezoek aan ‘De Negen Straatjes ‘in Amsterdam. Kunst en ‘vintage’ waaraan een bezoek nog aangenaam is, in tegenstelling tot de overbevolkte wachtrijen waar je bij het Rijks- en Stedelijk museum doorheen wordt gedrukt. En waar vind je zoveel monumentale routes en musea bij elkaar als in Leiden? Het is ook niet onaangenaam om gewoon een middagje in een megabioscoop je favoriete film te kijken. Het najaar biedt weer andere kansen, neem alleen al de prachtige wandelingen tussen de herfstkleuren in de bossen rond Wassenaar. Of ‘s ochtends vroeg over het strand, wat je dan helemaal alleen voor jezelf hebt.
Kortom, we hebben schitterende mogelijkheden om dichtbij en met voor elke dag een ander plan te recreëren. Therapeutisch goed, om nu eens niet na het werk, maar na qualitytime thuis te komen. Ook om los te komen van wat zich in de wereld aan ons opdringt. Ik val jullie daar dan ook even niet lastig mee. Het geluk ligt soms vaak om de hoek. Probeer het eens.
Menno Smitsloo, Eigenaar Smitsloo Groep
Reacties: [email protected]
Twitter: @mennosmitsloo
