Mag Willem-Alexander nog wel leven?

Doet hij ooit nog wel iets goed in de ogen van de pers of de politiek? Legt hij een bezoek af aan de Haagse Marktweg, de mooiste ‘Oranjestraat’ van Nederland, krijgt hij de hele wereld over zich heen, omdat daar geen anderhalve meter afstand gehouden wordt en hij handen schudt. Doet hij dat niet, dan heet hij arrogant te zijn. 

Demissionair minister Grapperhaus loopt voorop in de kritiek, terwijl ook Mark Rutte, ondanks zijn ministeriële verantwoordelijkheid daarvoor, niet weet hoe gauw hij moet melden dat de koning er zelf ook van baalt dat het fout ging. Grapperhaus is echter wel de laatste die zich hiermee moet bemoeien. Hij gaat de geschiedenis in als degene die tijdens zijn bruiloft zo’n beetje als eerste de rechtsmaatregelen, die hij zelf in het leven had geroepen, overtrad en deze daarom 

direct introk. Bij overtreding van de regels kreeg je ineens geen strafblad, en zelfs geen boete meer. Hij kon het namelijk niet laten zijn nieuwe schoonmoeder voor het oog van de camera’s stevig te knuffelen. Misschien heeft hij haar hard nodig, want als bestuursvoorzitter van advocatenkantoor Allen & Overy verdiende hij zomaar één miljoen euro per jaar, terwijl hij het nu met € 161.000, = moet doen. Ik kan me dan ook niet indenken dat we deze man nog in een nieuw kabinet terugzien. Het is toch maar de vraag wat er van het CDA over is, nadat het zijn Johan Cruijff, in de persoon van Pieter Omtzigt, heeft geëxecuteerd. 

Het bezoek van onze koning aan die fraai versierde straat was metaforisch, want een gebaar van warmte naar iedereen die tijdens het Europees kampioenschap met ons nationale elftal meeleefde. Iedereen stormde dan ook op hem af. Het is toch prachtig hoe hij zich met een brede glimlach de vele selfies liet welgevallen. Ik wil helemaal niet beweren dat ik in alle opzichten een monarchist ben, maar onze staatsvorm vind ik toch vele malen beter dan een republiek. Zowel in romantisch als democratisch opzicht. Ik geef het je maar te doen om continu onder een vergrootglas te moeten leven. Alles wordt uitgelicht en bij herhaling opgeblazen, zoals nog steeds de – voordat corona uitbrak – al bestelde zelf betaalde speedboot en de afgebroken vakantiereis naar Griekenland en nu dan weer de anderhalve meter. Ga toch eens in het Vondelpark in Amsterdam of gewoon op straat kijken, hoeveel mensen uit verschillende huishoudens als een klit aan elkaar hangen. Het meest onhandige aan voornoemde zaken vind ik juist dat Rutte het heeft doen bestaan dat Willem-Alexander met aan zijn zijde Maxima, voor de camera’s zijn excuses voor de reis naar Griekenland moest aanbieden. Onze minister-president, die vooraf van de geplande reis wist en te allen tijde volledig verantwoordelijk is voor het gedrag van de koning, slaagde er weer in een ander en zelfs nog iemand van koninklijke huize ook, zijn vuiltje te laten oplossen. 

En Willem-Alexander? Die blijft hopelijk gewoon zichzelf. Zo moet hij nu weer beslissen over wat er met de Gouden Koets gebeurt, in verband met de afbeeldingen daarop van ons slavernijverleden. Waar hij ook voor kiest, de wereld zal toch voor menigeen weer te klein zijn. Velen vinden dat je het verleden niet moet wegvlakken, maar dat juist bespreekbaar moet houden. Anderen, onder wie Sylvana Simons, zullen iedereen die voor instandhouding is, als racist betitelen. Wij zouden toch niet graag in zo’n glazen huisje als de koning willen wonen? Aangezien alles wat hij doet zichtbaar is, had ik juist hem in 2012 niet de benoeming van informateurs bij kabinetsformaties ontnomen. Dat zou door de neutraliteit veel meer rust bieden dan nu, waar de Tweede Kamer er over gaat. Zijn voorgangsters 

gingen daar ook goed mee om en werden daarbij uiteraard geadviseerd door bijvoorbeeld de vice-president van de Raad van State. Zo leidde de huidige wijze ertoe dat er – ondanks dat de kiezer voor rechts heeft gekozen – door de linkse formateur Mariëtte Hamer, naar een eveneens links kabinet werd toegewerkt. Verder – met alle respect voor prinses Beatrix – zijn, behoudens haar 33 kersttoespraken en troonredes, haar overige openbaar gerichte woorden op een of twee handen te tellen. Terwijl Willem- Alexander met regelmaat niet schroomt om, spontaan als hij is, actueel een praatje te houden en compassie te tonen, zoals na de aanslag op Peter R. de Vries. Laten we hem ook daarom meer de ruimte gunnen. Zijne Majesteit kan en mag zich namelijk niet verdedigen tegen de drek die soms over hem heen komt.

Menno Smitsloo
Reacties: [email protected]
Twitter: @MennoSmitsloo

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *