Op het moment dat ik dit schrijf is het 6.00 uur in de ochtend en kijk ik uit over de Middellandse zee met een mooie opkomende zon. Nu is het nog koel en het water is zo vlak als een spiegel. Straks schijnt het weer 40 graden te worden en is de zee turbulent door de golfslag van de cruiseschepen en grote jachten van veelal Russen of gewoon de Bill Gates. Van die schepen, zo groot als forse gebouwen, waarop mijn bootje prachtig in het zwembad naast de helikopter zou kunnen ronddobberen.
Mooi om zo even de wereld te overpeinzen voordat het nieuwe seizoen weer losbarst, de scholen weer beginnen met nieuwe shifts aan leerlingen en het bedrijfsleven weer volledig functioneert. Waar staan we nu in en met de wereld? Iets verderop, direct over de grens met Italië, heerst de kommer en kwel van bootvluchtelingen, die allemaal een betere wereld hoopten te bereiken. Soms niet vanuit een onveilig land, maar gewoon om economische redenen. Italië wil dat niet meer alleen oplossen, terwijl andere Europese staten weigeren ze op te nemen. Waar moet dat toch naartoe? Wij kunnen ons vanuit onze luxe positie schuldig voelen, maar wanneer je de poorten volledig open zet, komen er miljarden en wordt heel Europa ook een derdewereldland. Een dilemma dus voor een verdeeld Europa, waar het grotendeels alleen maar lijkt te gaan om welke poppetjes een paar jaar over iets onduidelijks de macht mogen hebben. We zien daar vandaan steeds meer onlogische, de bewegingsvrijheid aantastende, idiote regeltjes. Dan maar eens kijken hoe het er in eigen land met kansen en/of bedreigingen voor staat. Tot nu toe lijkt het in de pers of de grootste bedreigingen worden gevormd door de processierups, de berenklauw en de reuzenteek, terwijl het toelaten van wolven en stimuleren van de voortplanting daarvan als een kans wordt gezien. Dit laatste in tegenstelling tot het laten creperen van duizenden stuks groot wild bij de Oostvaardersplassen. Een mentaliteit waar je pas echt schade mee maakt, want dat lijntje kun je ook doortrekken naar grotere belangen, zoals onze trotse hoofdstad die door Groen Links compleet naar zijn knoppen wordt geholpen door panden voor illegalen in de duurste wijken, zoals Zuid, aan te wijzen, openbaar parkeren op te heffen en bijna alleen nog maar voor sociale woningbouw te gaan. Kortom, een aanpak, bewust erop gericht straks alleen nog maar bewoners over te houden die alleen op jou stemmen. Wanneer het straks weer economisch tegen zit – en die kant van de cyclus zit er als altijd aan te komen – dan blijft er van Jesse Klaver en zijn kornuiten niet veel meer over. Iedereen moet namelijk in het levensonderhoud kunnen voorzien en stemt dan dus niet meer in met maatregelen die blokkerend zijn voor de investeerders van wie wij het toch moeten hebben. We realiseren ons niet half hoe goed we het hebben en kunnen houden in Nederland. Tot nu toe kunnen we iedereen in leven houden, hoe simpel dat ook klinkt, als je landen als Ethiopië en nog meer van die treurige gebieden even vergeet. Onze kinderen kunnen studeren en het is in Nederland ten opzichte van de rest van de wereld relatief enorm veilig. Verder hebben we nog zoveel kansen en mogelijkheden, mits die financieel niet onmogelijk worden gemaakt door de Europese Centrale Bank, die maar geld tegen macro economisch onverantwoorde rentes blijft drukken en uitlenen. Want eens moeten we daarvoor de rekening van Oost- en Zuid-Europa betalen.
Internationale onzekerheden en dreigingen zijn er helaas wel. De wereld is veranderd. Zoals je bij ons geen kinderen meer op straat ziet spelen, omdat ze de hele dag naar een scherm zitten te kijken, zo communiceert en ruziet de hele wereld via IT. Of het nu de beschaving tartende Tweets van Trump, of oorlog voeren met drones en andere robots betreft. Waarbij de dreiging van wie het eerst die atoombom inzet, naar mijn idee de grootste is, kijk naar Iran. Een dreiging waarbij je toch moet lachen om zo’n processierupsje, al schijnen het de bacteriën te zijn die het ooit van ons zouden kunnen winnen, maar daar vinden we ook wel weer iets tegen. Laten we onze zegeningen tellen, waaronder als je in de gelegenheid bent zo onbekommerd vakantie te kunnen vieren. Vanuit hier lijken en blijven de ellendes hopelijk ver weg, mits we ons maar wel inzetten deze ter plekke op te lossen in plaats van ze te importeren. Een goede nazomer nog gewenst.
Menno Smitsloo
Reacties: [email protected]
Twitter: @Mennosmitsloo
