Het Amerikaanse onderzoeksbureau Gallup doet veel onderzoek naar tevredenheid van medewerkers. Het Belgische 6minutes.be bericht: “Zeventig procent van Amerikaanse werknemers voelt zich niet bij zijn werk betrokken. Merkwaardig genoeg tonen vrouwen zich meer geëngageerd op de werkvloer”. Dat zijn nogal statements, reden om deze eens aan een nader onderzoekje te onderwerpen.
Het onderzoek verdeelt de werknemerspopulatie in drie groepen. De eerste groep, 30%, is actief bij het werk betrokken en is toegewijd. De tweede groep, 52%, is niet betrokken en gevoelsmatig afwezig. Zij investeert tijd in het werk maar energie en passie zijn afwezig. De derde groep, 18%, is actief niet betrokken. Zij dwarsbomen de productiviteit omdat ze ongelukkig zijn op het werk. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe het moet zijn om in een organisatie te werken waar 70% een “thank god it’s Friday”-attitude heeft.
Maar dan het verschil in betrokkenheid tussen vrouwen en mannen. Van de vrouwen is 33% actief en betrokken, bij de mannen is dat 28%. Een klein verschil denkt u, maar wel een significant verschil (het berust dus niet op toeval). Gallup geeft geen verklaring, 6minutes wel. Als gekeken wordt naar waar het werk uitgevoerd wordt, dan blijkt namelijk dat van de medewerkers die regelmatig buiten de eigen werkplek aan de slag gaan, 32% tot de categorie actief en betrokken hoort. Bij medewerkers die altijd op de werkplek aanwezig moeten zijn is dat 28%.
Hier is sprake van een schijnverband: het is niet het geslacht dat de oorzaak is van het verschil in betrokkenheid maar de flexibiliteit. Meer flexibiliteit in de manier waarop medewerkers hun werk kunnen inrichten leidt tot meer betrokkenheid.
