Regels zijn regels. Om de samenleving beheersbaar te houden, zijn regels nodig. De hamvraag bij het maken van regels is echter: Bereiken we zo ons doel? Wat is het doel eigenlijk? En is het realistisch wat we vragen?
Hier komt het eeuwenoude probleem van de schaalgrootte tevoorschijn. Een grote producent van vervuiling wordt aangeschreven om er iets aan te doen. De beschikbare techniek is duur, maar voor een groot en kapitaalkrachtig bedrijf uiteindelijk wel te dragen. De hoeveel- heid vervuiling wordt hiermee fors teruggebracht, tot acceptabele proporties. Voor de toepasbaarheid van technische maatregelen wordt gekeken naar wat in de branche mogelijk en gebruikelijk is. Alle bedrijven in dezelfde branche krijgen zodoende dezelfde maatregelen opgelegd. Dat is wel zo eerlijk, is de achterliggende gedachte.
Voor kleine bedrijven wordt een uitzondering gemaakt. In veel milieuregels zit namelijk een ondergrens. Daaronder zijn geen maatregelen nodig, althans niet alle beschikbare technieken zijn dan verplicht. Daar zit een zekere redelijkheid in.
Maar wat als jouw bedrijf precies tussen servet en tafel-laken in zit? Wat als je met de luchtemissie bijvoorbeeld net boven de ondergrens uitkomt? De regels zijn: alles of niets. Je zult aan maatregelen moeten geloven die onbetaalbaar zijn voor jouw bedrijfsgrootte. Terwijl jouw totale milieuvervuiling vele malen kleiner is dan de restvervuiling die grote collega’s ongestraft mogen overhouden na toepassing van maatregelen. Dat voelt niet goed. Is het oplosbaar? Is een staffeling of een glijdende schaal misschien mogelijk? Er zou wat voor te zeggen zijn. We kennen in Nederland de uitdrukking ‘tussen servet en tafellaken’ niet voor niets. Het is kennelijk een geaccepteerd probleem. Des te opmerkelijker is het dat juist voor MKB-bedrijven die voor een groot deel in deze categorie vallen, de wetgeving geen oplossing biedt. Graag breek ik een lans voor een gerichte lobby richting wetgever. Steeds meer politieke partijen zouden deze problematiek toch moeten herkennen. Ervaring is de beste leermeester.
Marnix Zwart,
adjunct-directeur van Bedrijfsadvies te Alphen aan den Rijn, een adviesbureau op het gebied van milieu, arbo, kwaliteit en parkmanagement. Telefoon (0172) 42 31 30, Internet www.bedrijfsadvies.nu.
