Ach, de Tweede Kamer. Een prachtinstituut, waar volksvertegenwoordigers debat-teren, stemmen en besluiten nemen. Je zou bijna denken dat hun werk invloed heeft op het beleid. Helaas, niets is minder waar, want, om een paar voorbeelden te noemen, ministers Barry Madlener (PVV) en Sophie Hermans (VVD) hebben besloten dat democratie een leuke suggestie is, maar vooral niet te serieus genomen moet worden.
Laten we beginnen met Barry ‘Fatbike’ Madlener. De Kamer gaf hem september 2024 een duidelijke opdracht: voer een minimumleeftijd in voor fatbike-bestuur-ders en verplicht een helm. Logisch, want deze stil rijdende doodskisten schieten door de straten als Formule 1-auto’s op steroïden. Maar Barry dacht: “Wat nou democratie? Ik heb een betere oplossing: we doen gewoon niks!” En dus blijven onze steden het toneel van minderjarige Max Verstappens, die zonder helm en met dubbele passagiers de straten onveilig maken.
Nemen we verder nog de Kaagbaan, de beruchte landingsbaan van Schiphol. Inwoners van Leiden en Oegstgeest moeten hun gesprekken voeren via WhatsApp, want boven de 120 decibel is het moeilijk schreeuwen. De Kamer stelde eind vorig jaar, op aangeven van NSC: “Minder vluchten, Barry!” Maar Barry, geboren in Leiden, maar kennelijk immuun voor het leven daar, besloot dat het aan dovemansoren besteed was. Liever steunde hij de luchtvaartlobby, terwijl zijn oude buren hun tuinset afstoffen van de nieuwste kerosine-collectie van KLM. En dan is er nog het hilarische feit dat coalitiegenoot NSC hem hierin nu plots steunt. Ja, je leest het goed. Pieter Omtzigts NSC, de partij die beweert de gewone burger te beschermen, zegt doodleuk: “Ach, wat is een beetje gehoorschade en chemische neerslag?”
En dan hebben we Sophie ‘Ranja met een rietje’ Hermans. Een minister met de autoriteit van een theelichtje in een storm. Neem haar vuurwerkbeleid. Iedereen met een functionerend stel trommelvliezen en een huisdier weet dat vuurwerk een ongeleid projectiel is. De logische oplossing? Een algeheel knalverbod. Maar Sophie vindt het ingewikkeld en weigerde dat. Ondertussen schieten Cobra’s door de straten en lijkt Oud & Nieuw steeds meer op een trainings-oefening voor een onbestemd Oost-Europees slagveld. Nu lijkt echter haar eigen VVD haar terug te fluiten, dat zegt veel.
Maar de kroon op Sophie’s werk? De windmolens. Deskundigen adviseren dat windturbines op minimaal vier keer hun tiphoogte van woningen moeten staan. Sophie denkt: “Joh, doe lekker maar twee keer!” Want waarom naar experts luisteren als je het landschap vol kunt zetten met gigantische ventilatoren op gehoorafstand van slapeloze burgers? België en Duitsland lachen zich rot met hun normen van 1000 tot 1500 meter.
En alsof dat niet genoeg is, heeft ze ook nog een briljant plan voor het klimaatbeleid. Met een verontwaardigde blik verkondigt ze dat Nederland de doelen niet haalt (goh, wie had dat gedacht?) en verzint ze extra heffingen. Heffingen die, let op, strenger zijn dan wat Europa voorschrijft. Ondernemers pakken hun biezen en zonnepanelen-bezitters worden financieel uitgekleed. Elektrische auto’s? Onbetaalbaar. En dan hebben we het nog niet eens over het stikstofdossier. Sophie lijkt het allemaal prima te vinden, zolang ze maar af en toe een serieus kijkend persmomentje kan pakken.
Het resultaat van dit alles? We zitten met ministers die óf niets doen, óf het verkeerde doen, óf iets doen wat tegen elke logica indruist. Ondertussen dendert de democratische trein vrolijk verder, met de Tweede Kamer als passagier in een stiltecoupé zonder inspraak. Misschien is het tijd om gewoon nieuwe verkiezingen te organiseren. Maar ja, als we pech hebben, krijgen we weer van hetzelfde.
Tot die tijd: helm op, gehoorbescherming in en hopen dat je niet in de schaduw van een windmolen woont.
Menno Smitsloo
Reacties via [email protected] en op X te volgen met @mennosmitsloo
