Verplicht optimisme in de regio

Of het nu Noordwijk of Leiden betreft, laten we wat hun burgemeesters aangaat vooral van het goede uitgaan. 

Noordwijk:

Op mijn voorlaatste column Noordwijk in oorlog reageerde burgemeester Wendy Verkleij-Eimers binnen een paar uur na het uitkomen daarvan met een uitnodiging de inhoud nader te nuanceren. Heel stoer vond ik dat, temeer daar ik merkte dat ze wel tegen een stootje kan. Het was even een kwestie van elkaar aftasten, waarbij we eerst heel knullig afspraken elkaar uitsluitend binnenskamers te tutoyeren. Maar mevrouw Verkleij kwam gaandeweg het gesprek steeds meer los. Zij vertelde enthousiast twee pagina’s in de Telegraaf te willen kopen, om de wereld te laten zien hoe goed Noordwijk ervoor staat. Een optimistische insteek dus. Op mijn constateringen dat bijvoorbeeld Het Gat van Palace nu, na 40 jaar nog steeds niet bebouwd gaat worden, omdat de gemeenteraad dat dit keer door de eisen van invulling met sociale woningbouw onmogelijk maakt, antwoordde ze ontkennend. Zo ook op mijn bewering dat het haar voorganger, oud-burgemeester Jan Rijpstra, was die de aanstichter is van het kwalijke rapport over niet de minste inwoners en mogelijk ook het lekken daarvan naar buiten. De afgelopen periode is echter helaas gebleken dat het Espanadeplan op de Palacelocatie, inderdaad wordt geblokkeerd door eisen van de gemeenteraad, die een representatieve invulling van deze prominente locatie financieel onmogelijk maakt. Om dezelfde redenen valt er ook door de projectontwikkelaar ter plaatse van de voormalige Hotels van Oranje te vrezen voor onhaalbare, niet realistische voorwaarden. Ook blijkt uit de reportage Ondermijning van Wim Wegman in het Leidsch Dagblad dat mevrouw Verkleij er helaas naast zat, en dat haar collega wel degelijk de aanstichter is van de ruzies en rechtszaken die zijn kwalijke handelswijzen tot gevolg hebben gehad. Er heerst op het dorp zelfs een sfeer waarbij lokale politici elkaar met geweld te lijf gingen. Kortom, het pleit voor haar, maar mevrouw Verkleij is misschien te optimistisch. Ik houd van Noordwijk, ik heb er 12 jaar gewoond en heb er veel vrienden. Maar tot zo’n 30 jaar geleden was ik zeven jaar eigenaar van het Vuurtorenplein. Opvolgend dienden wij met twee regionaal gerenommeerde architectenkantoren uit Noordwijk de mooiste plannen in, maar we kwamen geen steek verder. Er lijkt nu nog niet veel veranderd. Dat gaat mij aan mijn hart. Zo loopt er van alles vast, getuige de aanvraag van een vriend van mij, die nu na een half jaar nog zijn simpele verzoek om toestemming voor een extra transportingang in zijn bedrijfshal niet afgehandeld ziet. Mevrouw Verkleij, beste Wendy, wat zich in Noordwijk in negatieve zin voordoet, is hoofdzakelijk voor verantwoording van de gekozen volksvertegenwoordigers. Ik adviseerde je dan ook eens intern, maar zeker ook richting de pers, met de vuist op tafel te slaan en te stellen dat bepaalde ontwikkelingen binnen jouw gemeente onacceptabel zijn. Loop er niet van weg. De gemeenteraad heeft sturing van jou nodig, er zit kwaliteit genoeg. Vergelijk jezelf met de coach van een voetbalteam, praat bilateraal en handel integraal. Je hebt de pech dat je in een hele mooie, maar lastige gemeente bent terechtgekomen. Nogmaals, jij hoeft het wiel niet uit te vinden, maar kunt wel aansturen en motiveren. Daarom verbaast het mij ten zeerste dat je nu de bestuurscrisis in Castricum gaat proberen op te lossen. Je bent daar gevraagd omdat Castricum vergelijkbaar met Noordwijk zou zijn. Alleen dan al zouden alle alarmbellen bij me gaan rinkelen. Het is de bedoeling dat daar onder jouw begeleiding een stabiele empathische politieke samenwerking ontstaat. Maar aangezien je daar, gezien jouw staat van dienst, de capaciteiten toe zou hebben, zeg ik: Ga dan volledig voor Noordwijk, laat je tanden zien en stuur aan.

Leiden: 

In Leiden werd het de nieuwe burgemeester Peter Heijkoop in uitdaging al direct moeilijk gemaakt, doordat men zijn voorganger, interim-burgemeester Peter van der Velden, bij zijn afscheid tot ereburger benoemde. Belachelijk, de man nam slechts een jaar waar.  Wat een wissel wordt er daardoor op Heijkoop gelegd. Welke grote prestatie leverde Van der Velden dan, dat hij deze hoge onderscheiding verdiende? Omdat hij tijdens de 3 oktober viering zo leuk op zijn trompet meeblies? Elsevier Magazine’s columnist Gerry van der List schreef de man geen natuurlijk charisma toe. Maar dezelfde Van der List vindt ook dat de Leidenaren het niet goed met Heijkoop hebben getroffen. Hij zou niet landelijk bekend zijn, te sociaal georiënteerd en bij een verkiezing niet gekozen zijn. Hoe gemakkelijk kan een redacteur van zo’n gerenommeerd weekblad er toch maar op los zwammen. Ik durf te beweren dat Peter Heijkoop gedurende de drie maanden dat hij nu in functie is, misschien al meer betrokkenheid, interesse en daadkracht getoond heeft dan Van der Velden binnen een heel jaar. Een optimistische aanpak dus.

Menno Smitsloo
reacties via [email protected]
op X (Twitter) te volgen met @mennosmitsloo

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *