Het schrijven van deze columns doe ik nu al een behoorlijke tijd. Met veel plezier. Dit wordt mijn laatste column als voorzitter van VNO NCW Bedrijfsleven Rijnland. Door de jaren heen heb ik op deze pagina mijn observaties met jullie gedeeld. Ik heb zorgen aan deze kolommen toevertrouwd, eigen ervaringen opgeschreven. Soms bloedserieus, soms met een knipoog. Met parallellen tussen sport en ondernemen. Met verbanden tussen politiek en besturen. Met anekdotes uit het ondernemersleven gegrepen.
Maar wat zou nou mijn mooiste column zijn? Dat vroeg ik me af nog voordat ik een letter op papier zette voor dit stukje. Moet die nog komen? Ooit? Of is die al geweest en ben ik over mijn hoogtepunt heen? Of is dit ‘m misschien? Wat ik heb gezien, geleerd en ervaren probeerde ik met jullie te delen. Vanuit allerlei invalshoeken in de hoop dat jullie iets herkennen.
Ik schreef over lessen van een wadloopgids, die mij streng maar rechtvaardig maande om bij de les te blijven. Hij legde op dat moment alles uit over kokkels en wilde niet ingaan op de vele vragen en opmerkingen die ik had over andere onderwerpen. Daar stond ik dan onder de wijde waddenhemel, mijn poten in de modder, als een schooljongetje. Nóg, als ikzelf of iemand van de hak naar de tak wil springen, komt in mij op: “kokkels!” En dan weet ik het weer.
Ik schreef over de Brexit, over Europa, over Nederland en over hoe wij het als ondernemers en bestuurders van dag tot dag zelf een beetje beter kunnen maken.
Ik schreef over hoe mooi onze regio wordt. Over de grote verbeteringen in en rondom Leiden als het gaat om infrastructuur (de Rijnlandroute!), onze musea (de Lakenhal is weer open!), onze voorzieningen en bedrijventerreinen (het Leiden Biosciencepark!) en nog veel meer.
Weet je wat ik denk? Dat mijn allermooiste column niet door mij wordt geschreven. En ik denk ook niet dat-ie maar één keer in de zoveel weken wordt geschreven, als Harry de Reus en zijn mensen dit mooie magazine laten verschijnen.
De allermooiste column wordt elke dag geschreven, door jullie. Als je deze column leest of scant, dan doe je dat tussen de bedrijven door. Je bent vanochtend vroeg of niet zo vroeg opgestaan om er weer tegenaan te gaan. Je hebt gisteren tot laat of niet zo laat doorgewerkt. Je hebt nog wat nagedacht gisteravond, of je hebt genetwerkt, vrijwilligerswerk gedaan in één van de vele verenigingen die onze regio rijk is. Je hebt zitten rekenen of schrijven aan een plan. Misschien lag je vannacht wakker en piekerde over wat moet of niet moet met je organisatie. En vandaag? Je behandelt je e-mail, praat met je mensen, neemt besluiten, beïnvloedt, bouwt, geeft water en mest, wiedt en snoeit. Alles om je club beter en mooier te maken.
De mooiste column, beste ondernemer en bestuurder, ben je zelf. En je schrijft ‘m iedere dag. Voor nu vanaf deze plaats: Het gaat jullie goed. Want dan gaat het met ons goed. Samen maken we deze regio elke dag weer mooier.
