De Wet van Moore

Een paar maanden geleden schreef ik op deze plaats over de lessen van Lammert, onze wadloopgids die met noordelijke koppigheid er op bleef wijzen dat je bij je onderwerp moet blijven. Wij waren midden op het Wad kokkels aan het bestuderen en Lammert leerde ons het dan ook alleen over kokkels te hebben en niets anders. “Kokkels” is dus mijn motto als ik word afgeleid of als anderen proberen het onderwerp van een gesprek te veranderen.

Sindsdien ben ik een opgeruimder mens en weet mijn omgeving nóg meer wat men aan mij heeft.In deze Zen-achtige toestand begin ik mij echter af te vragen wat ik eigenlijk aan mijn omgeving heb. Ik heb het dan niet zo zeer over mijn collega’s bij TK of de mensen in mijn netwerk en al helemaal niet over vrouw, kinderen, familie en vrienden. Nee, ik heb het over de wereld om ons heen. Een wereld die wordt gekenmerkt door een revolutie. Op straat geen barricades, drommen mensen met rode vlaggen, geen bezettingen van Maagdenhuizen of andere openbare gebouwen of ander vertoon. Het is de stille revolutie van nullen en enen. Door de kabeltjes onder de grond en via radiogolven in de lucht vliegen ze heen en weer, de bits en de bytes. Computer na computer maakt er kopietjes van tot ergens anders er weer wat zinvols of onzinnigs mee wordt gedaan.

Díe omgeving, de cyberomgeving, heeft ons veel gebracht. Er kan zo ontzettend veel mee. Veel meer dan we denken. En er gebeurt veel meer dan we denken. Het is nu wel duidelijk dat het Brexit referendum en de Amerikaanse verkiezingen sterk zijn beïnvloed door gerichte campagnes, gebaseerd op big-data analyses op al dan niet rechtmatig verkregen gegevens. Veel effectiever dan een reguliere campagne. De bewakingscamera thuis of op het werk die zo handig is verbonden met een alarmcentrale kan eenvoudig worden gehackt door handige inbrekers die kunnen zien of je wel thuis bent en in één keer of het interessant genoeg is om even naar binnen te gaan. Veel effectiever dan met een bivakmuts op door de wijk banjeren.

De camera’s en microfoons van uw telefoon verzamelen data en reageren als ze iets waarnemen dat lijkt op “hé Siri”. Het dient ons allemaal, maar het streeft ons ook voorbij. De Wet van Moore zegt dat de capaciteit en toepassingsmogelijkheden van ICT toepassingen ieder jaar verdubbelen. Die wet is bewezen. Wat uw telefoon nu kan, kon 30 jaar geleden nog niet door een computer ter grootte van het gebouw waarin u werkt. Ter vergelijking: als je in een middelgroot voetbalstadion één druppel water laat vallen en vervolgens iedere seconde het aantal druppels verdubbelt, staat het stadion in 13 uur tot aan de rand vol met water. Deze exponentiële toename van mogelijkheden en toepassingen zal nog heel veel disruptie teweeg brengen. Kijkt u eens met die bril naar uw organisatie. Welke processen, producten, klanten e.d. bestaan over een paar jaar nog? Hoe past u uw business model aan? Deze vragen houden VNO-NCW ook bezig. Ik kom er graag eens over met u in gesprek!

Jan Versteegh, Voorzitter VNO/NCW Rijnland

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *