Genieten we wel echte vrijheid?

In deze maand van bezinning vraag ik me nog eens extra af wat we nu onder echte vrijheid moeten verstaan. Dit kwam bij me op toen ik zag hoe er werd gereageerd op Jan Böhmermann, de Duitse komiek die Erdogan op de hak nam.

De Turkse leider die alle objectieve pers verbiedt en mensen om niets in het gevang gooit. De man die zichzelf megalomaan verrijkt en ons daarvoor gebruikt door vanaf dag één de afspraken niet na te komen over het terugnemen van rechteloze vluchtelingen en verzorgen van integratie. Tijdens de onderhandelingen in Brussel eiste hij per dag een miljard euro meer en sleepte er visumvrij reizen voor 78 miljoen Turken uit, en zo dus weer een stap dichterbij toetreding tot de Europese Unie. Evenals Oekraïne. Wat zijn we daarmee toch met het afgelopen referendum door ons kabinet besodemieterd. Van de 28 landen hebben er al 27 voor het verdrag gestemd. Wij stemmen tegen, voornamelijk ingegeven omdat we tegen dit Europa zijn, maar kunnen alleen al op de site van de VVD het bewijs van bedrog lezen. Immers, daar staat namelijk in Rutte-taal dat we eerst nog wat zaken met dat land goed moeten afspreken, maar daarna ook voor de ratificatie gaan stemmen. Weer een natie in opmaat tot toetreding erbij. De moraal deert ons niet, ook hier gaat het gewoon weer ordinair om de poen. Wat kun je anders verwachten van een staat met een president als Porosjenko, ja die miljardair uit de Panama-papers. Zijn ultrarechtse politieke vrienden jatten het Westfries Museum leeg en dan vraagt hij, tijdens het staatsbezoek aan Nederland eind vorig jaar, brutaalweg miljoenen losgeld voor dat culturele erfgoed van ons. Op dat niveau doen wij dus zaken. Zijn we dan vrij, als we ons, uitsluitend uit economische perspectieven met dit soort dubieuze contacten moeten laten inlaten, laat staan verenigen?

Dan ga ik maar niet eens op het ergste in, de schending van de mensenrechten. Immers, onze ‘Duitse’ koning, de heer W.A. gaat, alsof er niets aan de hand is, met al dat soort aan de bubbels of het bier. Van Poetin tot Indonesië, Saoedi- Arabië of veel dichter bij huis. Als we het nu toch over Poetin hebben, wij hadden, alleen al uit eigenbelang, met onze poten van Oekraïne moeten afblijven. Immers, wij tasten zo de comfort-zone aan, die ook na de val van de Berlijnse Muur op alweer 9 november 1989, zoveel vrede, en dus rust, bood. Wanneer datzelfde Oekraïne tot het ons door de strot geduwde Europa gaat behoren, grenzen we ineens aan Rusland, met alle mogelijk verkeerde gevolgen van dien.

Nu terug naar de vrijheid van meningsuiting, en wel Böhmermann. Angela Merkel, die tegenwoordig ook wel het schoothondje van Erdogan wordt genoemd, haastte zich om te verklaren dat hij mag worden vervolgd wegens belediging van een bevriend staatshoofd. De Duitse regering dient daar namelijk al dan niet toestemming aan het Openbaar Ministerie voor te geven. In Nederland kan dat sinds 1980 alleen gebeuren indien de belediging plaatsvindt wanneer een staatshoofd of regeringsleden ons land bezoeken. De cabaretier Hans Teeuwen kon dus ongestraft op een (b)anale goedkope wijze, zijn collega imiteren. Het is overigens maar net wie we onze vrienden noemen. Curieus in dit verband is het verhaal over de Brabantse dominee die in 1939 voor de Haagse rechtbank werd geleid, omdat hij tijdens een bijeenkomst in Voorschoten, Hitler een boef zou hebben genoemd. Dit was wel ingegeven door het feit dat Hitler weer eens uitgebreid had opgeroepen dat alle joden vernietigd moesten worden. De man werd overigens niet veroordeeld, want had heel bewust gezegd: “We mogen hem geen boef noemen”.

Menno Smitsloo, Eigenaar Smitsloo Groep
Reacties: [email protected]
Twitter: @mennosmitsloo

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *