De macht van de columnist is voor tweeërlei uitleg vatbaar. Enerzijds heeft wat je beweert een grote impact en lokt het op zijn minst reacties en uitwisselingen van meningen uit. Anderzijds moet je wel goed weten wat je schrijft, want wanneer je niet kloppende onzin vermeldt, ben je kwetsbaar, en loop je het risico aan integriteit in te leveren. Natuurlijk geldt ook dat het geleverde commentaar onderbouwd moet zijn.
Daarnaast bevat mijn tekst vaak wel een ludieke benadering van de maatschappij. Zo stak ik, tot ergernis van een zwakke wethouder, nogal eens de draak met onze woonplaats Oegstgeest. Het is toch triest als het collegelid dat het dorp de meeste schade heeft berokkend, eigenlijk alleen maar aan tafel durft met ondernemers die van haar afhankelijk zijn en op alles ‘ja’ moeten knikken. De onoverkoombare financiële averij die deze gemeente heeft opgelopen door het zelf projectontwikkelaartje spelen, heeft tot paniekacties geleid. B&W trachten de verliezen te compenseren door een onterechte korting in toekenning van de persoonsgebonden budgetten (PGB’s) aan hun burgers. Oegstgeest is dan ook de enige gemeente in Nederland waar het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport hierbij heeft ingegrepen. Ik blijf het vervolg voor u bewaken, in de hoop op beter. Van een wethouder uit Katwijk ontving ik wel een sportieve, inhoudelijk sterke reactie, al werden we het niet eens. De Leidse collega’s staan er ook professioneler en dus anders in, want die komen met inhoudelijke, soms kennisverrijkende, antwoorden. Leiden investeert dan ook continu in kwaliteitsverbetering, en gaat het debat aan, wanneer je het met onderdelen van het beleid niet eens bent. Constateer zelf maar in wat alleen al tot stand komt aan parkeren in het centrum, de Lakenhal, het Bio Science Parc en het inmiddels even wereldbefaamde Naturalis Bio Diversity Center. Wel blijf ik me ongerust maken over de gevolgen van de exorbitante uitbreidingen met winkels en kantoren, die mijns inziens voor de leegstand worden gebouwd.
Het gaat er in de columns vaak om de vinger op de zere plek te leggen. Wanneer dat internationale problematiek betreft, zal dat hooguit als eyeopener werken. Ik heb niet de illusie dat Poetin of Assad even hun door Menno Smitsloo bekritiseerde beleid bijstellen. Landelijk en in de regio stel ik nieuw aangekondigde wetsmaatregelen aan de kaak, of wijs op het uitblijven van bepaalde initiatieven. Maar ook werd door mij aangetoond dat de berekenwijze van de groenteman beter is dan die van Einstein. Gelukkig zijn er ook voldoende positieve zaken te melden, bijvoorbeeld wanneer, onze minister Melanie Schultz, er in no time een omgevingswet doorheen jast, die bouwvergunningsprocessen inzichtelijker en korter maakt.
In tegenstelling daarop is het echter te dwaas voor woorden dat Alexander Pechthold, in deze tijd, alle achterkamertjes van het Binnenhof bewerkte, om 80 miljoen euro in de mislukte verwerving van twee Rembrandts te steken. Doet-ie eindelijk eens iets, gaat het ten koste van alles wat bijdraagt aan de actuele, bij vele mensen heersende nood, al betreft het alleen maar de miljarden euro’s aan tekorten in de zorg.
Dichter bij huis voel ik me vaak geroepen de lezer wakker te blijven schudden. Regionaal zal ik dan ook de komende perioden kritisch blijven kijken naar de ogenschijnlijk onomkeerbare desastreuze ruimtelijke ontwikkelingen aan de boulevard in Noordwijk, waar het gemeentebestuur tot nu toe nieuwe kansen liet liggen. Of naar de stand van zaken rond de komst van IKEA binnen de gemeente Leiderdorp. Deze multinational kreeg het gemeentebestuur al dusdanig op de knieën, dat de slechts vijftien jaar oude pannenkoekenboerderij werd wegbestemd. Nu wordt er plots niet gebouwd, omdat de winkelketen het pakket van wensen ineens bijstelde. Ook in Voorschoten wordt met twee petten op gewerkt, wanneer we het onder andere over steun bij het in stand houden van de slechts beperkt aanwezige, manifeste Rijksmonumenten hebben. Soms, en ook hier, doe ik dan verslag van concrete eigen praktijkervaringen.
En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Er zijn veel situaties waarin niemand zijn bek open trekt, waardoor het balletje nooit meer de andere kant op gaat rollen. Soms lukt het dit met de nodige humor te persifleren, zoals het bungeejumpen vanaf de vuurtoren, of het zwemmen door de Leidse grachten, na een gesprek met de burgemeester. Spannend is of in deze editie bij de verkiezing van ‘de machtigsten van de regio’ er beoordeeld is op basis van prestaties, in plaats van fraaie beleidsplannen. De macht van uw schrijver is tweezijdig; de meester is tevens slaaf, maar komt niet in gevaar wanneer hij spot, of feitelijk bij de werkelijkheid blijft.
Menno Smitsloo
Eigenaar Smitsloo Groep
Reacties: [email protected]
Twitter: @mennosmitsloo
