Om me heen ruisten de bomen, vol in zomers blad. De vogels zongen het hoogste lied. Ik stond even stil, gewoon om even stil te staan bij al die zonnige schoonheid van de natuur. Alleen – Au! – ik stond stil op de verkeerde plek. Een groot nest vol venijnige rode bosmieren bevond zich vlak bij mijn blote schenen en het volk was vol in de aanval om mij – de indringer – te verjagen. Het duurde even voordat ik het laatste beestje van me had afgeschud en van een eerbiedige afstand bekeek ik het nest. Ontelbare beestjes, ogenschijnlijk doelloos door elkaar heen bewegend, maar intussen hadden ze een half bos aan dennennaalden bij elkaar gesleept en een imposante mierenhoop gecreëerd.
Zoveel heb ik nog wel overgehouden aan de biologielessen op school, dat ik weet dat daarbinnen een ingewikkelde infrastructuur ligt, met etensvoorraden, kraamkamers, noem maar op. De vergelijking is vaak gemaakt met de wereld waarin wij leven. Een ronde mierenhoop met zeven miljard exemplaren van de soort homo sapiens. En die vergelijking gaat volgens mij meer op dan voorheen.
Het Rode Kruis liet deze zomer weten het werk niet meer aan te kunnen en honderden miljoenen te kort te komen. Omdat zich nooit eerder zoveel oorlogen, conflicten en andere noodsituaties tegelijk hadden voorgedaan. Het was inderdaad allesbehalve komkommertijd in de media.
De tragische ramp met vlucht MH17 heeft ons in één klap ingewreven dat in deze wereld niemand ergens buiten staat. Alles heeft invloed op alles, omdat iedereen met iedereen verweven is, wereldwijd. Dat merken we in negatieve zin, als je beseft dat een klein groepje strijders (Co Kolijn hoorde ik vertellen dat het rebellenleger van Donetsk in Oost-Oekraïne maar zo’n 300 man telt) met de verkeerde wapens in handen, rampspoed weet te brengen over mensen in Australië, Maleisië en ons land. Een ramp die in één klap duidelijk maakt dat het einde van de Koude Oorlog voorbij is. Sancties over en weer vormen een economische ramp die ons opnieuw direct raakt. Net is bekend geworden, dat er een Ebola-patiënt in Brussel is. Niks Afrikaans probleem. Brussel, dat is 200 kilometer verderop.
Als ik in een mierenhoop ga staan, is die direct compleet in rep en roer. Op de planeet aarde is het meer en meer zo dat een gebeurtenis op één plek, overal impact heeft. Globaal zijn we in rep en roer over de rampen en oorlogen die de aarde treffen. De vergelijking tussen een mierenhoop en onze wereld gaat echt meer op dan voorheen.
Ik schreef net dat alles invloed heeft op alles omdat iedereen met iedereen verweven is. Gelukkig merken we dat niet alleen in negatieve zin. Zakendoen kan wereldwijd, ongekend snel, effectief en transparant dankzij het internet en andere goede verbindingen. En kijk eens hoe snel interessant, mooi of vermakelijk nieuws zich verspreidt over de hele wereld. We hebben er met z’n zeven miljarden ook wel lol in om zo verbonden te zijn. Het valt te hopen dat die voordelen er ook voor zorgen dat het Rode Kruis wat minder te doen krijgt.
