Op het internet forum van VNO-NCW worden allerlei discussies gevoerd. Goede discussies, leerzame gedachtewisselingen. Half oktober presenteerde zich de nieuwe voorzitter van Jong Management VNO-NCW, Marijke Van Kan, 37 jaar jong. Het mooie was, dat zij opmerkte dat ook zij inmiddels heel wat werkzame jaren achter zich heeft en dat er alweer een nieuwe generatie “onder” haar zit. Een generatie met nieuwe ideeën, een andere denkwereld, een eigen approach. Ik ben even kwijt of dat de generatie Y of Z is. Wat doen we trouwens met de generaties die hierna komen, als de letters van het alfabet op zijn? Of denk ik nu te ouderwets? Hoe dan ook, de jonge generaties brengen ons twee dingen: een andere aanpak van zaken doen, maar ook een andere markt. Behoeften verschuiven, de manier waarop producten en diensten aan de man moeten worden gebracht ook. Communicatie verloopt over andere lijnen. Ik hoor het u al denken: “jaja, dat gaat allemaal via de sociale media, maar daar heb ik gelukkig laatst een cursus over gevolgd.” Dream on. Het beeld dat wij (ik ga even uit van de gemiddelde lezer) hebben van sociale media, namelijk Facebook, LinkedIn, Twitter, Instagram, is bij de jongste generatie alweer aan het verouderen. We moeten ze dus in de gaten houden en ons door de jonge generatie laten inspireren.
Maar is die jonge generatie niet verhoudingsgewijs een heel klein groepje? Die te zijner tijd onze pensioenen en zorgkosten moeten opbrengen? Ja, dat is demografisch gezien een minder grote groep. Maar vergeet niet dat de arbeidsproductiviteit nog steeds toeneemt. Als innoverende natie hebben we ook de plicht om hieraan te blijven werken.
En er is nog een beweging in de maatschappij. Die van de ouderen. Ook al nadert de magische grens van de 50, ik voel me bepaald geen oudere, maar eens zal het zo ver zijn. Ik prijs mij echter gelukkig dat de pensioenleeftijd aan het schuiven is en de arbeidsparticipatie van 60-plussers significant toeneemt. Zo wordt er meer gebruik gemaakt van de energie, ervaring en (jawel!) wijsheid van de oudere generatie. In één moeite door zal de arbeidsparticipatie groeien. Verhoudingsgewijs meer werkenden en minder niet-werkenden.
Mijn boodschap vandaag in deze column is deze: goed kijken naar de jonge generaties, de aanstormende talenten. Geef ze kansen, zet ze in. Speel in op hun behoeften, laat je inspireren door hun nieuwe ideeën. Probeer de trends te zien in nieuwe ontwikkelingen die misschien op het eerste gezicht outrageous zijn. Zo “verbreden” we de participatie maximaal richting jonge mensen. Mijn boodschap is ook: wees blij met de verbreding van de participatie richting mensen van meer gevorderde leeftijd. Dat we allemaal blijven werken tot ons 70ste of misschien nog daarna is heel goed. Ook daar ligt een verbreding van de arbeidsparticipatie. Dit geeft weer een impuls aan de totale arbeidsproductiviteit en dus aan het bruto nationaal product.
Het woord “participatiesamenleving” krijgt met deze inzichten weer heel nieuwe dimensies. Doe er uw voordeel mee en bewijs – in één moeite door – de jongeren en de ouderen een dienst!
