Column Jan Versteegh: Prettig gestoord

Als u dit leest ik dat u geniet van de lentewarmte, ergens op een terras terwijl de bloesem aan de bomen begint te komen en de tulpen welig bloeien.

Maar als ik dit schrijf is het nog koud. Er zit een hogedrukgebied rechtsboven ons en een lagedrukgebied linksonder die elkaar op hun plaats houden en koude Russische lucht over onze contreien laat stromen. Met als gevolg een aanhoudende kou met een snijdende wind. Dat duurt nou al weken. De weerlieden zeggen dat het weer op slot zit. Als die wekenlange “op slot” situatie nou een maandje eerder was geweest, dan had de Elfstedentocht verreden kunnen worden met vrachtwagens, zo dik zou het ijs zijn geweest. Maar niet nu, want de temperatuur ligt dag en nacht rond het vriespunt en een koude noordooster zorgt er voor dat het aanvoelt als min vijftien. De weerberichten verschuiven het voorjaar keer op keer.

U zult wel denken: als die man zijn column begint met gemijmer over het weer, is de inspiratie echt op! Maar dat is niet zo. De “op slot” situatie van het weer doet mij denken aan de crisis die het Westen nu al bijna vijf jaar in zijn greep houdt. Van bankencrisis naar landencrisis, naar landencrisis terug naar bankencrisis. En intussen staat alles stil, behalve de export naar en handel met gebieden in de wereld waar het wel goed gaat. De landen en de banken houden elkaar in de greep, houden elkaar overeind, houden elkaar als een soort hoge- en lagedrukgebied in balans, maar de dynamiek is weg en bedrijven en burgers staan in de kou. Dat doet zich nu in alle opzichten voelen. Het aantal faillissementen stijgt tot recordhoogte en geen enkele branche blijft onaangetast. Met “Cyprus” staat nu ook de deur op een kier naar het laten meebetalen van de spaarder. Het kan misschien niet anders, het moet immers uit de lengte of de breedte komen. En de lengten en breedten zijn bij de staatskassen, de banken en de internationale fondsen inmiddels zeer beperkt.

Op TV vertelde de weervrouw dat de kou, die het gevolg is van de “op slot” situatie van het weer, kan verdwijnen als er een storing komt, die de hoge en lage drukgebieden uit elkaar jaagt. Dat zou nou eens een prettige storing zijn. Ik associeer een storing altijd met grijze luchten en regenbuien, maar als dat nodig is om de lente eindelijk te laten komen zeg ik: kom maar op met die storing!

Ik denk dat het in de economie ook zo kan werken. Een krachtige beweging die verstorend optreedt in de financiële deadlock situatie – waar niemand meer iemand financiert en niemand meer aan iemand iets uitgeeft. In ons eigen land hebben we gedachtevorming over het gebruiken van een deel van de pensioenpot (800 miljard euro) voor hypotheekverstrekking. Het zou verantwoord zijn daarvan 150 miljard aan te wenden om de hypotheekmarkt op gang te brengen. Het wordt op het moment onderzocht. Laten ze alsjeblieft opschieten, want misschien is dit de prettige storing waar we op zitten te wachten!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *