Legal & Finance

Crisisheffing zelf in crisis?

Redactie 24 maart 2013 2 minuten leestijd

U kunt het zich vast nog wel herinneren. Een paar dagen na de val van ons vorige kabinet hebben in april vorig jaar een vijftal politieke partijen met elkaar een akkoord gesloten voor de begroting 2013. Een akkoord dat de geschiedenis is in gegaan met maar liefst twee namen, Kunduzakkoord en lente-akkoord.

Eén van de maatregelen in dit akkoord is een eenmalige crisisheffing van 16% over lonen boven €150.000. Deze eenmalige heffing zou €500 miljoen moeten opleveren, ‘als extra bijdrage van de hogere inkomens aan het oplossen van de begrotingsproblematiek’. Werkgevers moeten in maart 2013 een eenmalige heffing betalen van 16% over het loon uit tegenwoordige dienstbetrekking (inclusief bonus) dat zij in 2012 aan een medewerker hebben betaald, voor zover dat loon hoger was dan €150.000.

Deze maatregel hakt er voor werkgevers diep in. De heffing is niet te verhalen op de werknemers en geldt over het gehele inkomen van 2012. Bij veel bedrijven worden bonussen in het voorjaar uitgekeerd en ook die bepalen dus mede de hoogte van het inkomen in 2012. Alleen was bij de vaststelling van die bonussen in veel gevallen nog niet bekend dat deze heffing er aan zat te komen.

Onlangs is in een andere kwestie door het Gerechtshof bevestigd dat op grond van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens er geen wetgeving met terugwerkende kracht worden ingevoerd. Als burger moet je er immers op kunnen vertrouwen dat de overheid niet achteraf de regels aanpast. Het is dan ook nog maar de vraag of de crisisheffing in zijn huidige vorm in stand kan blijven. De Belastingdienst kan dan ook een massale stroom van bezwaarschriften tegemoet zien.

Overigens weerhoudt dat onze overheid er niet van om het nog maar een keer te proberen. In de meest recente extra bezuinigingsronde is geopperd de ‘eenmalige’ heffing te verlengen. Brengt dit bij u ook herinneringen boven aan iets met een kwartje?

Renger Kok