Column Menno Smitsloo: Rijke armoe

Ja echt, die bestaat ook. En daarmee bedoel ik niet dat er geen geld meer is om je te laten volspuiten met botox. Dat is alleen maar meegenomen, want dan heb je nog kans dat iemand van vroeger je herkent. Ook is het niet zielig als je, omdat er nu harder tegenaan gegaan moet worden, minder tijd hebt om van je cabrio of zeilboot te genieten. Je hebt dan tenminste nog werk. Rijke armoe doet zich voor als er (nog wel) middelen zijn, maar je er niets meer mee kunt. Door de omstandigheden, of omdat je gewoon in een verkeerd patroon zit vastgeroest.

Zo is het bijvoorbeeld rampzalig wanneer je goed personeel moet ontslaan, omdat er gewoon niet genoeg werk voor is. Vooral bouwers hebben daar nu mee te maken. Er zou veel ten goede veranderen als particulieren en bedrijven hun kapitaal niet meer ongebruikt oppotten. Grote goeroes voorspellen een inflatie, die over enige jaren een halvering van de waarde van de liquide vermogens met zich mee zou brengen. Dit betekent dat we, tegen de tijd dat het zover is, in geld het dubbele voor verbouwingen of goederen kwijt zijn. Nu nog langer met oude machines of incourante gebouwen blijven zitten breekt je dus op den duur op. De enige oplossing: creatief blijven investeren en op de tijd inspelen.

Armoe is ook als men, wanneer je ouder bent dan 40, met een al dan niet hoge afkoopsom, je arbeidsovereenkomst wil beëindigen. Mijn credo is dan ‘beter minder in de knip en zo lang mogelijk vanuit een bestaande betrekking aan het solliciteren slaan’. Zeker als je bijvoorbeeld een half jaar niet gewerkt zou hebben, is de kans op slagen betrekkelijk laag. Je komt veel sterker over, wanneer je nog volledig in de running bent. Het alternatief, ‘Zelfstandige Ondernemer Zonder Werkplek (ZZP ‘er)’, klinkt moedig en uitdagend door de vrijheid die het lijkt te bieden, maar daar zit hem nou net juist de kneep. Ook daarin ben je niet onafhankelijk, het is het laatste redmiddel en het moet dan maar wel lukken voldoende uren te verkopen. Gelukkig zijn er echter ook nog bedrijven die het liefst ‘ervaren werkkrachten’ in dienst nemen.

Echtscheiden is toch al erg, maar boven de 50 levert het vaak niet financieel overbrugbare situaties op. Twee huishoudens kosten toch beduidend meer dan één. Als er dan ook nog eens sprake is van studerende kinderen en/of een hypotheek die hoger is dan de waarde van het huis, kun je het schudden. Ik voorspel daarom, dat de huidige economische toestand, als positief gevolg zal hebben dat oorspronkelijk geliefden zich meer zullen gaan inspannen, om te ontdekken of er toch samen nog iets moois te beleven valt.

De overheid helpt ook niet echt mee. De toch weer dreigende stopt van hypotheekrenteaftrek brengt starters bij het verkrijgen van een financiering in de problemen. Deze worden nog erger, omdat zij hun toevlucht moeten nemen tot daardoor steeds duurder wordende huurappartementen. Ook dit heeft weer tot gevolg dat minder wordt geïnvesteerd en de economie stokt.

Wanbeleid van vooral lagere overheden brengt ons allen op hogere lasten. Te weinig wordt met kosten-baten analyses gewerkt. Het is toch de waanzin ten top, dat vele gemeentelijke begrotingen al jaren sluitend worden gemaakt door het opeten van de opbrengsten uit verkoop van de aandelen in energiebedrijven. Gezonder geld valt binnen te halen door van erfpachtgronden de eigendom te verkopen.

Ook zou de successiebelasting bij vererving van bedrijven nagenoeg moeten worden afgeschaft. Er is een heel leven lang al genoeg aan belastingen betaald en vele ondernemingen zijn vaak niet meer voort te zetten door de grote geldbedragen die bij vererving aan de staat moeten worden afgedragen.

Duitsland zag ons 15 jaar geleden nog als economisch wonder, gezien het poldermodel. Het land staat er nu zelf ijzersterk voor, omdat vanaf 7 jaar geleden met succes alles in het werk is gesteld om de lonen stevig naar beneden bij te stellen. Dit heeft een enorme ‘boost’ voor de werkgelegenheid tot stand gebracht. Goed voorbeeld doet goed volgen.

Conclusie: Het geld, de omzet of het inkomen is er vaak nog wel, het moet slechts nut hebben waar het voor wordt gebruikt. ‘Rijke armoe’ kan bij een juiste aanwending van middelen leiden tot (im)materiële welvaart. ’Er is hoop, want veel kan alleen maar verbeteren!’

Menno Smitsloo, [email protected], ook te volgen op Twitter via @mennosmitsloo

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *