Binnenkort neem ik deel aan de Bilderbergconferentie Die is al vijftig keer georganiseerd door VNO NCW. Tijdens de conferentie van 3 en 4 februari dit jaar, zal hierbij uitgebreid worden stil gestaan. Ter gelegenheid van dit gouden jubileum is een lezenswaardige bundel verschenen onder de titel “Vitale Verbinding” die ik ieder van harte aanbeveel. Al bladerend door de rijk geïllustreerde informatie over al die Bilderbergconferenties uit voorbije jaren, ontstaat een mooi beeld van hoe het ons land de afgelopen halve eeuw is vergaan. Wat de grote thema’s waren. En hoe verrassend actueel die soms nog zijn. Wie de grote spelers waren. En hoe ze onze geschiedenis mede hebben bepaald. Welke ideeën er ontstonden. En hoe deze onderdeel zijn geworden van onze huidige maatschappij.
De Bilderbergconferentie is aan het begin van de zestiger jaren ontstaan als bezinningsevenement. Afstand nemen van het leven van alle dag. Bezig zijn met grote thema’s, inspiratie zoeken en de verbinding leggen tussen levensbeschouwing en het zakenleven. In het begin lag de nadruk op de christelijke levensbeschouwing, maar tegenwoordig is dit veel breder. De Bilderbergconferentie heeft daarmee in onze samenleving een plaats ingenomen die moeilijk weg te denken valt. Wat daar gebeurt is relevant. Ik vind het dan ook mooi dat ik daar binnenkort een onderdeel van mag zijn en ben erg benieuwd wat ik allemaal te horen en te zien krijg.
De Bilderbergconferentie is in het groot, wat we in het klein wat vaker zouden moeten doen. Namelijk, in de drukte van alle dag eens even stil staan, uit het raam staren en rustig nadenken. Conceptueel nadenken. In gedachten aan de slag gaan met grote lijnen, verre perspectieven. Probeer die dan eens neer te leggen in een soort raamwerk. Een sjabloon, waaraan je de dagelijkse realiteit kunt toetsen. Het is mooi om te zien hoe je dan plotseling inzichten krijgt in wat je moet aanpakken, hoe verandering teweeg kan worden gebracht.
Zoiets kun je ook met elkaar doen. Alleen is het wat moeilijk spontaan te zijn en tegelijkertijd uit het raam te gaan staren. Je moet het wel een beetje organiseren. Vaak neemt men dan letterlijk afstand door op een bijzondere locatie te gaan zitten. Ook al gebeurt dat zelden letterlijk tussen de paarse heide, toch noemen we dat een heisessie. Op de grote stille heide werken we aan gezamenlijke inzichten. Gedeelde inzichten, die richtinggevend zijn. Dit is allemaal gemakkelijk gezegd, maar niet zo makkelijk gedaan. Het vergt discipline, inzet, peace of mind om tijdens zo’n heisessie daadwerkelijk tot iets te komen. Maar het is wel belangrijk. In de organisaties waar ik bij betrokken ben of ben geweest, mijn eigen advocaten- en notariskantoor, VNO NCW, een schoolbestuur, hebben heisessies bijgedragen aan de ontwikkeling. De bijzondere locatie, de activiteit die je met elkaar hebt gedaan, markeren de inzichten die je hebt verkregen. Het is dus belangrijk er in te investeren, er tijd voor in te ruimen. Het enige dat je niet moet doen tijdens een heisessie is teveel willen bespreken. Bepaal het thema scherp en kader dat.
Ik ben benieuwd wat de komende heisessie in Hotel Bilderberg gaat brengen. Ik hoop in deze kolommen binnenkort verslag te kunnen doen van mijn ervaringen.
Jan Versteegh
Voorzitter VNO/NCW Rijnland
