Ik werd gillend wakker. Vanwege mijn trauma door de leugens die de laatste tijd over ons zijn uitgestrooid, droomde ik dat Mark Rutte weer premier werd namens de VVD. Hij had de kiezers dan ook zoveel beloofd. Voor alle 21-jarigen een gratis auto, de AOW-leeftijd naar 35 jaar en opheffing van de vermogensbelasting. Opnieuw zou dus een periode van draaikonterij voor hem aanbreken. Gelukkig was ik na een glas verse jus weer bij kennis. Me helaas wel realiserend dat de geschiedenis zich zal herhalen. Gewoon, tegen alle beloften in, weer met de PVV regeren en dan half huilend excuses aanbieden, zoals in het handboek van de terecht gesneuvelde Ard van der Steur staat.
Zo liet hij Van der Steur tot in de avond bungelen, terwijl hij al lang wist dat deze van de partijtop moest vertrekken. Bewust was er hierdoor weinig tijd meer over om Rutte zelf het vuur aan de schenen te leggen. Dit natuurlijk onder het mom dat alles in het belang van het land gebeurt. Hij, als eindverantwoordelijke, en staatssecretaris Wiebes, de man die de Belastingdienst op alle fronten uit zijn handen liet glippen, hadden natuurlijk ook moeten opstappen. Waar gaan we anders zo nog voor naar de stembus? Er zouden nu zo’n tachtig partijen meedoen. Uit het feit dat daarvan ruim vijftig zijn afgehaakt, blijkt wat een niet toe te passen onzin wij het laatste jaar weer over ons uitgestrooid hebben gekregen. Er is dus geen rol behang meer als stembiljet nodig. Denk nu niet dat wat er te kiezen overblijft, allemaal wel fris is. Zo staat bijvoorbeeld Piratenpartij nog gewoon op de lijst. En neem dan strafadvocaat Peter Plasman met zijn partij Niet-Stemmers. Hij wil de kiesgerechtigden die zich niet bij een politieke partij thuis voelen vertegenwoordigen, door in de Kamer te gaan zitten en daar niet mee te stemmen. En dan Jesse Klaver met Groen Links, die nog maar net opgehouden is met knikkeren en tikkertje spelen, vindt dat hij premier moet worden. Het lijkt Trump wel, maar dan uit linkse hoek. Ook hij wordt niet gehinderd door enige ervaring of wijsheid. Zijn partijgenoten moesten hem ervan weerhouden in korte broek naar de Tweede Kamer te komen. Argumenten als dat de door hem gewenste windmolenparken meer subsidie en energie in productie kosten dan opbrengen, wil hij niet horen. Zakenblad Quote schrijft over hem: ‘Scheiden is na Jesse Klaver stemmen de beste manier om van je vermogen af te komen’. Nee, dan Lodewijk Asscher van de PvdA. In de wandelgangen noemen ze hem de matennaaier. Immers, door mee te werken aan een lijsttrekkersverkiezing voor twee heren, wist hij, zonder enig respect, de harde werker Diederik Samson te wippen. Samson, die vorige keer 38 zetels won en toen Asscher als vicepremier in het zadel hielp. Minister Asscher, die het met zijn Flexwet presteerde zowel de ondernemers als de ZZP’ers in de problemen te brengen. De partij steunt hem nu al niet meer volledig door zijn stelling dat de meerderheid zich aan de minderheid moet aanpassen en dat daarom ook bijvoorbeeld Zwarte Piet moet veranderen. Ik weet niet hoe je de realiteit nog meer uit het oog kunt verliezen? Zijn disloyaliteit naar het kabinet bleek ook weer, toen hij op het Malieveld in Den Haag meeliep in een demonstratie tegen de nieuw verkozen Amerikaanse president. Einde van zijn partij en droom om premier te worden.
Natuurlijk gaat het om de partij, maar zeker ook om de poppetjes. Zo zagen wij een paar maanden geleden Alexander Pechtold namens D66 op televisie beweren dat hij opstapt, wanneer hij geen minister, of nog erger, misschien wel minister-president wordt. De man was als lijsttrekker al over zijn houdbaarheidsdatum heen voordat hij begon. Zijn enige kunstje is stemmen trekken. Hij kan lullen, maar absoluut niet poetsen. We hebben dan ook in tien jaar geen visie met daaropvolgende toepassingen van zijn partij gezien. Dat ging al fout met zijn voorganger, Thom de Graaf, die als minister voor Bestuurlijke Vernieuwing moest aftreden. Zijn plannen voor de gekozen burgemeester, het stokpaardje van D66, kwamen niet door de Eerste Kamer. Het eigenbelang droop er vanaf toen hij zich daarna direct tot burgemeester van Nijmegen liet benoemen. Dit alles in tegenstelling tot Sybrand van Haersma Buma, lijsttrekker van het CDA. Werkelijk een keurige heer, die ook premier wil worden. Hij doet geen valse beloften en komt met steekhoudende argumenten als ons slappe drugsbeleid, waardoor we een tweede Colombia worden en maakt zich er ook sterk voor dat we onze verplichtingen aan de NAVO gaan nakomen. In De 50Plus Partij met Henk Krol kan ik absoluut geen vertrouwen hebben. De man eist dat de pensioenbeheerders hun verplichtingen nakomen, maar droeg de pensioenlasten voor zijn eigen personeel nooit af. Henk Krol gaat alleen voor Henk Krol. Het kan allemaal nog triester. Want het is toch vreselijk zo erg als Sylvana Simons, als Nederlander met een immigratieachtergrond en nu met haar partij Artikel 1, volgens haar eigen zeggen al haar hele leven door de Boze witte man wordt gediscrimineerd? Onbegrijpelijk dat ze het hier dan toch nog kon brengen tot radioprogrammamaker, televisie-presentatrice, columniste, etc., en nu zelfs kandidaat parlementslid. Of zou het omgekeerde discriminatie betreffen, namelijk, dat we een allochtoon (wat ik een veel normaler woord vind), juist extra kansen hebben geboden om er te komen. Meer dan dat ze met haar partij voor gelijkwaardigheid gaat, weet ze niet te verzinnen. Ook Emile Roemer, de lijsttrekker van de SP, brengt het licht niet. Een sympathieke heer, maar tevens een wolf in schaapskleren, of gewoon communist. Het Centraal Planbureau (CPB) berekende dat we bij uitvoering van zijn verkiezingsprogramma failliet zouden gaan.
Het kan bij verkiezingen ook om andere belangen gaan. Zo probeerde de SGP al ruim honderd jaar de doodstraf weer in te voeren. Juist nu we een paar notoire querulanten hebben die nooit spijt betuigen, als Volkert van der G., de moordenaar van het meisje van Nulde, of teruggekeerde IS-gangers, geven ze dat op. Die jongens van DENK, Kuzu en Öztürk, zouden zich de woorden oppleuren van Rutte moeten aantrekken. Ze werden eerst al uit de PvdA fractie gegooid, omdat ze het integratiebeleid van hun eigen minister (Asscher) niet vertrouwden en lijken hier verder als Nederturk toch alles te doen wat Erdogan wenst. Ze nemen dan ook geen afstand van de misdadige wijze waarop deze de voorstanders van de coup nu behandelt. Dat Kuzu beter naar Turkije kan terugkeren, bewees hij door, als Kamerlid, bij een bezoek van de Israëlische premier aan ons parlement, weigerde diens uitgestoken hand te schudden. Hij stond daar pontificaal vijandig met een Palestijnse button op zijn borst te koketteren.
Jan Roos, lijsttrekker van VNL (VoorNederland), vind ik een held. Onze eigen Nederlandse (Brexit-) Boris Johnson. Hem komt de eer toe dat door een petitie met 428.000 handtekeningen, het Oekraïne-referendum moest plaatsvinden, met als uitkomst een nee-stem tegen het associatieverdrag. Een partij met veel realistische standpunten, die de ondernemer ruimte bieden en het volk een antwoord op de heersende onvrede geven. Van een belastingsysteem dat niet meer gericht is op het stoppen van gaten in overheidsbegrotingen, tot hogere straffen voor zwaardere misdrijven, tot het sluiten van moskeeën waar wordt opgeroepen tot geweld. Ook dient Nederland volgens VNL de NAVO-afspraak (een bijdrage van 2% van het bnp) na te komen. En voor zorg mag van hen iedereen zijn eigen verzekeringspakket samenstellen. Geert Wilders zijn PVV is de enige partij die gewoon en bijna kamerbreed gediscrimineerd wordt. Vooral onze huidige premier neemt daarbij het initiatief. In wat voor democratie leven we als je al voor de verkiezingen gezamenlijk roept dat je niet met deze partij in een coalitie gaat zitten? Hoe dom ook. Mede daardoor wordt hij verreweg de grootste. Hij vertegenwoordigt wel een paar miljoen Nederlanders. Als we niets met zijn signalen doen, dan lopen we over dertig jaar misschien wel allemaal in een boerka rond.
Onze politiek weet te vaak niet wat er op straat gebeurt en heeft dan ook nagenoeg geen affiniteit met de praktijk. Bij ondernemerspartij de VVD is het nog het ergst. Van de eerste 20 kandidaten op de lijst zijn er de afgelopen tien jaar achttien alleen maar ambtenaar geweest. De Tweede Kamer bestaat nu dan ook voor tachtig tot negentig procent uit ambtenaren. Een voorbode van de poppenkast die we de komende jaren weer kunnen verwachten.
Menno Smitsloo
Reacties via [email protected]
Twitter: @mennosmitsloo
