(A)sociale media?

Het is woensdag 6 juli 2011. Een politiemacht heeft de voorgaande avond jacht gemaakt op een man die op straat met een vuurwapen had gezwaaid. Naast diverse eenheden op de grond werd er een politiehelikopter ingezet. Trots ‘Twitterde’ een politieagent de dag erna een afbeelding van de betreffende politiehelikopter naar vrienden en bekenden. Hij deed dit door een foto van zijn computerbeeldscherm te maken. Aan het beeldscherm hing een post-it met het wachtwoord en inlognaam voor het interne politienetwerk. Binnen no-time bereikte de ‘Tweet’ via landelijke media honderdduizenden huishoudens. Het wachtwoord werd binnen vijf minuten gewijzigd. Wat op het internet staat bleef tot op de dag van vandaag op het internet staan…

Het is donderdag 30 april 2009. Een zwarte personenauto richt op Koninginnedag een ravage aan. Nederland is in rep en roer. Het gaat om een bizarre aanslag op de koninklijke familie. De bestuurder van de auto komt om het leven en  staat enige tijd later met naam, toenaam én een grote foto in de krant. De ve keerde foto helaas. De redactie van de krant met deze “primeur” raadpleegde Hyves en vond iemand met dezelfde naam als de bestuurder van de zwarte personenauto. De profielfoto werd zonder onderzoek gepubliceerd en vanaf dat moment was de schade al niet meer te herstellen …

Dit zijn slechts twee van de vele voorbeelden die u mogelijk doen denken: linke soep, dat internet. Het mag duidelijk zijn dat het internet een aantal onwenselijke neveneffecten heeft. Denkt u maar eens aan de mogelijkheden die kwaadwillenden hebben om op anonieme wijze met elkaar te communiceren over een keur aan – soms strafbare – duistere onderwerpen.

Nog een punt. Vroeger speelden kinderen buiten en was de mens over het algemeen – zowel fysiek als sociaal – veel meer in beweging dan nu. We voetbalden op het dorpsplein, speelden tikkertje of ganzen  bord. Het sociale leven speelde zich op straat af, in de kerk, in het dorpshuis of in huiskamers. Dat laatste gebeurt nog steeds. Ware het niet dat bij elkaar op de koffie gaan is vervangen door chatten, Twitteren en het bijwerken van Hyves, Face- book en dergelijken. Shoppen of naar de supermarkt gaan doen we niet meer: we gaan naar de webshop. CD’s kopen is verleden tijd, we downloaden. Spookverhalen van mensen die niet meer buiten komen. Kinderadertjes die dichtslibben. Vervreem- ding van de maatschappij. Ongrijpbare sub-culturen die zich op internet ontwikkelen. De wereld is de wereld niet meer.

Nog even en we zitten in Star Trek…

Terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat het internet natuurlijk niet de oorzaak is van allerlei ellende. Het is slechts een faciliteit die we voor vele doeleinden kunnen gebruiken. Sommigen daarvan zinnen mij bepaald niet. Anderen zijn misschien zo gek nog niet. Het is maar hoe we ermee omgaan. Spelcomputerfabrikant Nintendo spreekt wat dat betreft tot de verbeelding. Met de komst van de Wii wordt het probleem van onvoldoende lichaamsbeweging op een speelse manier tegengegaan. Ook Playstations en Xboxen bieden tegenwoordig soortgelijke mogelijkheden.

De mobiele telefoon is al lang geen telefoon meer, maar een zeer geavanceerde persoonlijke assistent. Eéntje die het leven makkelijk maakt. We kunnen er op allerlei manieren mee communiceren. Zowel zakelijk als privé. We kunnen er foto’s en filmpjes mee maken, onze kalender in de gaten houden en zowel geschreven als spraakgestuurde notities maken. Het kan allemaal. Maar het mooie is…

Het moet natuurlijk niet…

Het afgelopen jaar is volgens het NOC*NSF het aantal mensen dat lid is van een sportvereniging – net als de voorgaande twee jaren – wederom toegenomen. Vooral teamsporten doen het goed. Dat past niet in het beeld dat internet en sociale media een wissel trekken op werkelijke menselijke interactie en maatschappijzin. Ik zie het aan mezelf: als ondernemer staat de zakelijke agenda bomvol waardoor de tijd in de privé agenda schaarser, en dus waardevoller wordt. Hoe ga ik die besteden? Het gezin komt natuurlijk op nummer 1. Hoe ga ik vervolgens mijn sociale contacten onderhouden? Een dag heeft 24 uur en lichaam en geest willen daar zeker één derde van voor rust en herstel. Dagelijks bij elkaar langsgaan is niet te doen. Bellen is ook niet altijd zinvol. Gelukkig heb je – vooral met goede vrienden – vaak aan een paar woorden genoeg. Dus? Tsja… dan Whatsapp of e-mail ik tussen de bedrijven door.

Het internet maakt zaken mogelijk, waarna ik als mens kan kiezen in hoeverre ik daarin meega. Social media dan? Aan Facebook heb ik me nog niet gewaagd – als informatiebeveiliger heb ik hier zo mijn bezwaren tegen – maar hoe lang ik dat nog kan volhouden… De tijd zal het leren…

De tijd heeft nog meer lessen voor ons in petto…

Toen het internet opkwam in de jaren negentig riep iedereen: “fysieke winkels zullen op termijn gaan verdwijnen!”. Tsja… het winkellandschap is ongetwijfeld veranderd sinds die tijd. Winkeliers hebben zich moeten aanpassen. Maar de IKEA zorgt nog wekelijks voor files. Voorafgaand aan Sinterklaas regent het koopzondagen. Als ik met mijn vrouw schoenen ga kopen dan moet er nog altijd ouderwets gevoeld, gekeken en gepast worden. Sommige dingen veranderen nooit… Anderen wel. Het besef van nieuwe mogelijkheden geeft ons daarbij de kans tot het bedenken van nieuwe oplossingen. Meebewegen is meedoen, is overleven, is vooruitgang.

Ooit regeerde de dinosaurus de wereld. Zij waren immers de grootsten en de sterksten. Het klimaat veranderde en de dinosaurus verdween. Het ontbrak ze aan die éne cruciale eigenschap.

Aanpassingsvermogen…

Een van mijn medewerkers komt uit een klein boerendorp in Noord-Holland. Sinds 15 jaar is daar kabeltelevisie. Sinds 8 jaar internet. Hij vertelde me dat zijn vader destijds uitriep: ‘wat moet ik nou met internet!?’. Veel te modern, te veel gedoe. Vandaag de dag leest opa – de natuur heeft ondertussen zijn loop gehad – zijn kleinzoon voor met behulp van Skype en een webcam, houdt hij een blog bij over de hond, de tuin, Ajax en prangende dorpsvraagstukken. Met 1 druk op de knop zijn alle 62 vrienden en kennissen volledig op de hoogte. Ook de buren lezen mee. De contacten waren nog nooit zo goed…

Zo kan het dus ook!

Wees geen dinosauriër maar wees bewust van de tijd waarin u leeft en de handel- ingen die u hierin uitvoert. Het internet –   en met name sociale media – kunnen     een verrijking zijn voor uw leven, zoals de auto, de vriezer, de fax en de (mobiele) telefoon dat ook zijn geworden. Technologie beheerst ons niet, het staat ons juist ter diensten. Wie dat onthoudt, heeft de wereld – letterlijk – in zijn handpalm.

Bob Hilgersom is managing partner van de bedrijven PointGroup en Mobisec te Sassenheim. PointGroup is gespecialiseerd in informatiebeveiliging en heeft hierin een staat van dienst van 15 jaar. Vanwege de explosieve groei op het gebied van mobiele datacommunicatie heeft het bedrijf haar expertise op dit gebied ondergebracht in een dedicated in-house company: Mobisec. De belangrijkste activiteiten van beide bedrijven zijn het leveren van kennis én kunde in hun respectievelijke vakgebied.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *